Montepulciano jest pełnym renesansowych zabytków toskańskim miasteczkiem, położonym na wzgórzu dzielącym dwie doliny Val d’Orcia i Val di Chiana.
Myśląc „skarby Montepulciano” od razu przychodzi do głowy słynne czerwone wino – Vino Nobile di Montepulciano. Samo miasteczko, leżace 15 km od Pienzy, ma również swój urok oraz skarby, jakie mogą znaleźć odwiedzający je turyści. Niektóre skarby Montepulciano odnajdziesz bez trudu, inne pozostają mniej znane.
Skarb nr 1 – „szlachetne wino”
Vino Nobile di Montepulciano jest jednym z trzech winiarskich symboli Toskanii (pozostałe to Brunello di Montalcino i Chianti Classico).
Nazwa Vino Nobile di Montepulciano podkreśla, że jest to wino szlachetne (vino nobile), a Montepulciano oznacza rejon geograficzny. Nie należy go mylić z czerwoną odmianą winogron montepulciano popularną w Marche i Abruzji (Montepulciano d’Abruzzo).
„Szlachetne wino” musi ojrzewać co najmniej dwa lata, z czego przynajmniej rok w dębowych beczkach. Co najmniej 70% kupażu tego wina musi stanowić odmiana winogron sangiovese.
Jak smakuje? Najlepiej przekonać się samemu kupując butelkę Vino Nobile di Montepulciano lub wstępując do jednej z licznych enotek w mieście.
Skarby Piazza Grande
Centralnym punktem miasta jest Piazza Grande. Po jego południowej stronie stoi przysadzista katedra z XVI-XVII wieku. Fasada świątyni wydaje się brzydka lub nieukończona. Rzeczywiście, nigdy nie została pokryta marmurem (jak pierwotnie planowano).
Surowe wnętrze katedry kryje prawdziwy skarb. XIV-wieczne babtysterium wieńczy piękne dzieło z majoliki wykonane przez Andreę della Robbia.
Po drugiej stronie placu ustytuowana jest majestatyczna renesansowa rezydencja Palazzo Nobili-Tarugi. Została ona wykonana przez Sangalla Starszego. Pod parasolami widocznymi na zdjęciu zjadłem smaczną pizzę.
Przed pałacem znajdziemy studnię z herbem Medyceuszy podtrzymywanym przez dwa lwy.
Po zachodniej stronie placu stoi Palazzo Comunale, przypominający mniejszą wersję florenckiego Palazzo Vecchio.
Skarb niedawno odkryty
Przy Via Ricci 10 znajduje się Museo Civico Pinacoteca Crociani. Muzeum miejskie kryje w sobie prawdziwe skarby, które można obejrzeć po wykupieniu biletu za 6 euro.
Wśród zgromadzonych dzieł znajdziemy obrazy, które namalowali: Sodoma, Luca Signorelli czy caravaggioniści (kolekcja Crociani) oraz rzeźby Andrei della Robbia. Niestety, w muzeum nie wolno robić zdjęć.
Prawdziwą sensacją jest Portret mężczyzny, przypuszczalnie jest to portet Scypiona Borgii, który został ostatnio uznany za dzieło Caravaggia.
Skarb pod miastem
Cyprysowa aleja prowadzi do wspaniałego kościoła Madonna di San Biaggio.
Renesansowy kościół zbudowany z bladozłotego kamienia jest dziełem Antonia da Sangallo Starszego. Kościół został uroczyście otwarty w 1529 roku w obecności papieża Klemensa VII z rodu Medyceuszy (nieślubny syn Giuliana I de Medici).
Świątynia została zbudowana na planie krzyża greckiego z centralnie umieszczoną kopułą, której średnica wynosi 13 metrów. Z zaplanowanych dwóch wież wybudowana została tylko jedna, która obecnie pełni funkcję dzwonnicy.
Naprzeciwko kościoła znajduje się budynek z loggią (Canonica di San Biaggio) oraz piękna renesansowa studnia.
Bilet wstępu do Tempio di San Biaggio kosztuje 3,5 euro.