Cmentarz Certosa di Bologna został założony w 1801 roku poprzez ponowne wykorzystanie budowli klasztoru kartuzów założonego w 1334 roku i zlikwidowanego w 1796 roku.  Przez ponad dwa stulecia na miejskim cmentarzu pracowało ponad 200 artystów (architektów, malarzy, rzeźbiarzy), nadając mu niepowtarzalny urok.

Miasto zmarłych w mieście żywych

Sposób organizacji przestrzeni Certosy sprawia, że ​​jest to jeden z najbardziej fascynujących cmentarzy monumentalnych w Europie. Budowla przypomina miasto zmarłych: loggie, hole i arkady odchodzą od pierwotnego założenia klasztoru (Chiostro III).

Trzeci krużganek znajduje się za kociołem San Girolamo. Kościół ten jest nienaruszonym świadectwem utraconego bogactwa klasztoru kartuzów.

Jedność między nekropolią a miastem symbolizuje droga łącząca portyk przy wschodnim wejściu na cmentarz z tą, która prowadzi do sanktuarium Madonna di San Luca. Sanktuarium górujące na wzgórzu nad Bolonią, zdaje się obserwować i chronić cmentarz położony u jego stóp.

Od neoklasycyzmu, poprzez secesję do modernizmu

Na terenie cmentarza możemy oglądać bogate dziedzictwo obrazów i rzeźb wykonanych przez prawie wszystkich artystów bolońskich działających w XIX i XX wieku. Pierwotnie dominowały malowane nagrobki. Z czasem zostały zastąpione przez dzieła sztukaterii i scaglioli oraz – od połowy XIX wieku – pomniki z marmuru i brązu.

Monumento ai caduti

Jedna z części cmentarza jest poświęcona poległym za ojczyznę. Dzięki pracom konserwatorskim i rekonstrukcyjnym, zakończonym w 2013 r., odnowiono m. in. zewnętrzną część Ossuarium Pomnika Poległych w Wielkiej Wojnie  w Krużganku VI (Chiostro VI – dei Caduti).

Certosa di Bologna – Cella Grabiński

Na cmentarzu Certosa di Bologna odnalazłem też polski ślad. W niszy po wschodniej stronie Chiostro V – Maggiore, znajduje się pomnik generała Józefa Grabińskiego.

Pomnik w całej postaci gen. Grabińskiego dłuta włoskiego rzeźbiarza z Carrary – Carlo Chelli’ego – przedstawia generała w rzymskiej todze i wieńcu laurowym z chorągwią wolności w ręku.

Józef Grabiński był uczestnikiem insurekcji kościuszkowskiej, walk epoki napoleońskiej i naczelnym wodzem powstania bolońskiego (1830-31), nagrodzonym za osiągnięcia wojenne stopniem generalskim i wysokimi odznaczeniami: Virtuti Militari, Legii Honorowej, Orderu Korony Żelaznej.

Po klęsce powstania bolońskiego Grabiński wyjechał na krótko do Paryża, a następnie powrócił do Bolonii. Większość czasu spędzał w wiejskiej posiadłości w San Martino in Argine, gdzie zmarł 25 sierpnia 1842 roku, w wieku 72 lat. Został pochowany na bolońskiej Certosie, najpierw prowizorycznie, a w trzy lata po śmierci jego zwłoki przeniesiono do grobu rodzinnego, który możemy podziwiać w niszy krużganka V.

Zainteresowanym biografią generała Grabińskiego polecam ksiązkę o nim autorstwa Jana Lubicza-Pachońskiego.

Certosa di Bologna – informacje praktyczne

Cmentarz Certosa di Bologna jest położony przy Via della Certosa. Głowne wejście znajduje się pod numerem 18, a tak zwane wejście monumentalne (Entrata Monumentale) pod numerem 16.

Cmentarz jest otwarty w godzinach od 7:00-18:00 (zwiedzanie bezpłatne). Zwiedzanie kościoła San Girolamo jest możliwe w godzinach 08:00 – 12:00 i 14:00 – 17:45. Może się zdarzyć, że w kościele jest odprawiana msza pogrzebowa i będzie on niedostępny.

Przed wejściem jest punkt informacyjny, gdzie można zaopatrzyć się w plan cmentarza.

Do cmentarza można wygodnie dojechać autobusami nr 14, 21, 19 i 36. Przed wejściem głównym znajduje się obszerny parking.