Kiedy odwiedziłem Turyn, to uzbrojony w Torino+Piemonte Card poszedłem do Muzeum Kina, które znajduje się w budynku Mole Antonelliana. Budynek ten powstał w XIX wieku i dziś jest symbolem Turynu, a czasem całego Piemontu.
Historia Mole Antonelliana
Budynek zaprojektował Alessandro Antonelli, znany XIX-wieczny architekt, który przyjął od gminy żydowskiej zlecenie wykonania projektu nowej świątyni połączonej ze szkołą.
Antonelli wykonał śmiały projekt budynku, którego dolna część- na planie kwadratu – miała pełnić podwójną funkcję świętego miejsca i edukacji. Całość miała zostać przykryta kopułą o kwadratowej podstawie. Budowę rozpoczęto w 1863 roku i budynek został częściowo ukończony w ciągu 6 lat, osiągając wysokość około 70 metrów.
Ambitny projekt Antonelliego nie został doceniony przez gminę żydowską w Turynie, zwłaszcza w obliczu licznych dodatkowych kosztów, które trzeba było ponieść w celu wzmocnienia i spawania budynku o takiej wielkości. Z tego powodu przedstawiciele gminy żydowskiej postanowili sprzedać obiekt miastu i zbudować nową synagogę w dzielnicy San Salvario.
W 1873 roku Antonelli postanowił dodać kolejne piętro, tak zwane „Tempietto”. Prowadząc na zlecenie gminy Turyn budowę obiektu, Antonelli postanowił zrealizować swój pierwotny projekt i zwieńczyć prestiżowy budynek spiczastym zakończeniem w stylu neogotyckim, czerpiąc inspirację z bazyliki San Gaudenzio in Novara. Dzięki wykonanym pracom wysokość Mole Antonelliana osiągnęła 113 metrów w 1887 roku. Wtedy właśnie powstała okrągła kolumnada, zwana „Lanterna” (latarnia).
Na krótko przed swoją śmiercią, Antonelli postanowił uzupełnić budynek iglicą, zakończoną najpierw pięcioramienną gwiazdą, a następnie posągiem przedstawiającym „Skrzydlatego Geniusza”, uważanego za symbol Sabaudii. Prace te były kontynuowane już przez syna Antonelliego i ukończone w 1889 roku.
Mole Antonelliana zakończyła swój wyścig ku niebu, osiągając wysokość nieco ponad 167metrów i przewyższając najwyższą wtedy budowlę Europy – katedrę w Ulm.
W XX wieku budynek ucierpiał w wyniku burz i wichrów. Najpierw – w 1904 roku – burza strąciła Skrzydlatego Geniusza, a w 1953 roku zawaliła się 50-metrowa iglica.
Prace remontowe przywróciły świetność budynku, który uzyskał nową iglicę w 1960 roku. W 1964 roku zamontowano pierwszą windę, która pozwalała dotrzeć do „Tempietto” i cieszyć się zapierającym dech w piersiach widokiem na Turyn i Alpy.
Muzeum Kina
Obecnie Mole Antonelliana jest siedzibą Muzeum Kina (Museo Nazionale del Cinema). Muzeum zajmuje ponad 3000 m kw., a w jego centrum znajduje się sala pełna czerwonych szezlongów. Można z nich spojrzeć w górę i podziwiać kopułę budynku albo popatrzeć prosto przed siebie w stronę złotego potwora przykutego łańcuchami do ściany. To statua Molocha, wykorzystana w filmie „Cabiria” Giovannego Pastrone z 1914 roku.
Wokół tej sali znajdują się pokoje muzealne poświęcone różnym aspektom kinematografii: reżyserii, produkcji, scenografii czy aktorom.
Atrakcją, którą można połączyć z wizytą w muzeum jest wjazd windą na kopułę Mole Antonelliana. Kiedy byłem w Turynie w 2009 roku, to podróż windą była objęta ofertą Torino+Piemonte Card. Obecnie karta uprawnia do zakupu biletu zniżkowego uprawniającego do wjazdu windą na kopułę, który kosztuje 7 euro (bilet normalny – 9 euro). Mimo tej zmiany, warto spojrzeć z góry na Turyn, podziwiać Supergę i panoramę Alp.
