Kto okiem zdrajcy patrzył na Rawennę?

Rawenna bazylika San Vitale - orszak Teodory. Mozaiki

Rawenna jest jedną z historycznych stolic Europy. W trakcie swojej historii od 476 do 493 r. była stolicą państwa założonego przez wodza rzymskiego Odoakra. Po zakończeniu trzyletniego oblężenia (od 490 r.) przez Ostrogotów, zwycięski Teodoryk uczynił ją stolicą swego królestwa, obejmującego całą Italię. W 540 r. miasto zdobył bizantyjski wódz Belizariusz, a posiadłości Cesarstwa Bizantyjskiego w Italii zostały zorganizowane, wraz z Sycylią, w Egzarchat Rawenny (565 r.), którego stolicą była Rawenna przez następne 200 lat. To właśnie w V i VI w. po Chr. powstały przepiękne mozaiki, które są dzisiaj magnesem przyciągającym turystów do Rawenny.

Zwiedzanie według listy

Osiem zabytków Rawenny zostało wpisanych w 1996 roku na listę światowego dziedzictwa UNESCO:

Możesz przejść przez to miasto, nie widząc i nie zapamiętując nic, ponad kilka zabudowań miejskich, charakterystycznych dla Włoch, pasma rzymskich murów, skrzydeł pałacu, kilku umiarkowanie barokowych kościołów, dużych drzwi zdobiących zmniejszone obecnie ściany i dwie lub trzy zamyślone wieże. (…)

[Dla bystrego obserwatora jednak] czerwona i pomarszczona dłoń miasta otwiera się garścią szafirów.

A. Frossard, Il Vangelo secondo Ravenna, Itaca Edizioni, Milano 2004, s. 11.
Opisy miasta i jego zabytków nie zawsze miały zachwycać czytelników. Czasami stawały się narzędziami brutalnej walki politycznej.
Oto fragment Poematu dla zdrajcy, jaki w 1951 roku napisał K. I. Gałczyński, po tym jak Czesław Miłosz pozostał na Zachodzie:
Okiem zdrajcy patrzysz na Rawennę,
na mozaik kamyczki promienne,
potem piórem, ręką dezertera
chciałbyś myślom swym kształt nadać trwały —
ale oto litery powstały
i splunęły ci w pysk. Wierszyk umiera.
(…)
Nie tak, bratku, zrobił Kochanowski:
on też jeździł, ale tutaj trwał —
i wyciągnął swoje gałęzie
aż po flagę czerwoną dni naszych —
i pozłocił swe liściaste zgłoski
wielkim światłem Południa i Wschodu;
nie zamienił Polski na walizkę —
i dlatego świeci tak jak laur,
tak jak Morze Śródziemne, wstążka
modra w złotych włosach kontynentu.
(…)
A ty jesteś dezerter.
A ty jesteś zdrajca,
O takiej literaturze lepiej szybko zapomnieć przechadzając się wśród szkłem tkanych mozaik Rawenny.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *