Kiedy jechałem z Affi (w rejonie jeziora Garda) do sanktuarium Madonna della Corona, to trzymałem się swojej zasady, aby rozglądać się dookoła i dostrzegłem wielkie drzewo – „Platan stu bersalierów”.
Bersalierzy
Bersalierzy (wł. Bersaglieri) to formacja włoskiej lekkiej piechoty (obecnie zmechanizowanej), której początki sięgają 1836 roku. Pomysłodawcą i twórcą bersalierów był generał Alessandro La marmora, a pierwsi żołnierze rekrutowali się spośród strzelców z Piemontu i nawiązywali do francuskich strzelców alpejskich. Łatwo można rozpoznać bersalierów po charakterystycznym nakryciu głowy z piórami.
Generał La Marmora wysunął pierwszy pomysł stworzenia lekkich, mobilnych oddziałów wojska, mogących działać w trudnych i nietypowych warunkach wojennych już w 1831 roku. 18 czerwca 1836 roku powstał pierwszy korpus bersalierów w armii Królestwa Sardynii. Do 1883 roku sformowano 12 pułków bersalierów, a w czasie I wojny światowej ich liczba wzrosła do 21.
W czasie II wojny światowej pułki bersalierów zasilały zarówno dywizje piechoty, dywizje pancerne jak i brygady pancerne. Aktualnie w armii włoskiej istnieje 6 pułków tej formacji.
A jaki to ma związek z platanem?
Platan, który ukrył stu bersalierów
W 1937 roku podczas Wielkich Letnich Manewrów Armii Włoskiej cała kompania żołnierzy (stu bersalierów) ukryła się wśród gałęzi i w zagłębieniach wielkiego drzewa. Drzewem tym był platan, pochodzący z 1370 roku, rosnący w centrum Platano, które stanowi część Caprono Veronese.
Od czasu wspomnianych manewrów drzewo nosi nazwę „Platan stu bersalierów” (Platano dei Cento Bersaglieri).
Platan stu bersalierów:
- jest obecnie drugim co do wielkości platanem we Włoszech,
- ma wysokość ponad 25 metrów,
- w obwodzie liczy około 10,50 metra,
- posiada koronę o powierzchni ok. 300 metrów kw.