Isola del Garda jest największą wyspą na jeziorze – ma około 900 metrów długości i ponad 100 metrów szerokości. Choć od brzegu jeziora dzieli ją tylko kilkaset metrów, to nie jest częstym celem polskich turystów. A warto ją odwiedzić, aby zobaczyć XIX-wieczną willę wraz z otaczającym ją ogrodem i parkiem.
Kiedy postanowiłem spędzić tydzień w pobliżu Peschiera del Garda, to wyspa stała się jednym z moich celów „must see”.
Czytaj dalej! „Isola del Garda – atrakcja (zbyt) mało znana?”Gdyby nie Salvador Dali, nie miałbym po co jechać do Bomarzo podziwać Parco dei Mostri. Otóż w 1938 roku hiszpański malarz przyjechał tu i zachwycił się porośniętym chwastami i krzakami ogrodem pełnym niesamowitych rzeźb. Pod wrażeniem nakręcił film z tego miejsca, a jego zainteresowanie stało się nowym początkiem dla Sacro Bosco.
Pisarz Gabriele D’Annunzio (1863-1938) ma swoją ulicę w niemal każdym włoskim mieście. Choć był przenikliwym lirykiem, jego powieść Triumf śmierci była bestsellerem, a Córka Joria odniosła wielki sukces w obszarze dramatu, to dzisiaj jego utwory popadły w zapomnienie. Sam D’Annunzio żyje jednak dzięki wspaniałej rezydencji, którą możemy oglądać w Gardone Riviera. A był nie tylko pisarzem, ale również żołnierzem, lotnikiem, patriotą, miłośnikiem płci pięknej i hedonistą…
Czytaj dalej! „Vittoriale degli Italiani – rezydencja pisarza i patrioty”
Oczekiwanie na swoją godzinę oglądania ołtarza św. Jakuba w katedrze w Pistoi postanowiłem skrócić sobie spacerem po mieście. Najpierw udałem się do kościoła św. Jana Ewangelisty, ale ten był zamknięty. Zabładziłem więc w stronę kościoła San Leone. Okazało się, że tam właśnie znajduje się (czasowo – przeniesiona z kościoła św. Jana Ewangelisty) niezwykła rzeźba „Nawiedzenie św. Elżbiety”, której autorem jest Luca della Robbia.
Kiedy odwiedziłem Mantuę i zakupiłem Mantova Card okazało się, że karta uprawnia też do zwiedzania zabytków Sabbionety. Czekała mnie więc wizyta w „mieście idealnym” ukształtowanym przez Vespasiano Gonzagę zgodnie ze wskazówkami renesansowych traktatów o architekturze. Wybrałem się więc do miasta położonego nieco ponad 30 kilometrów od Mantui.
Kiedy pierwszy raz odwiedziłem sanktuarium Madonny del Frassino, po mszy świętej poszedłem zobaczyć słynną figurkę. W miejscu, gdzie powinna stać, zobaczyłem kartkę z napisem „Udałam się z pielgrzymką do San Martino”. Dopiero później doczytałem historię figurki i zrozumiałem dowcip, jaki zawarli w notce opiekujący się sanktuarium franciszkanie.
Kiedy jechałem z Peschiery w kierunku Desenzano del Garda drogą SP11 (równoległą do autostrady A4 Torino – Trieste), zobaczyłem po mojej lewej stronie wysoką wieżę. Było to na wysokości niewielkiej miejscowości San Martino della Battaglia. Szybki rzut oka do przewodników nie dał rezultatu, ale od czego mamy Internet. Tu można znaleźć informacje o wieży w okolicy San Martino, która upamiętnia wielką bitwę z 1859 roku.
Czytaj dalej! „Tam, gdzie narodził się ruch Czerwonego Krzyża”
Na pierwszym piętrze pałacu Medyceuszy we Florencji (Palazzo Medici Riccardi) znajduje się słynna Cappella dei Magi z freskami wykonanymi około 1460 roku przez Benozza Gozzolego. Tematem fresków jest poruszający się serpentynami pochód Trzech Króli wraz z towarzyszącą im świtą. W pochodzie zostali uwiecznieni członkowie rodu Medyceuszy oraz inne znane postacie historyczne, które uczestniczyły w soborze we Florencji. Nie zabrakło też samego autora fresku.
Czytaj dalej! „Najsłynniejszy orszak Trzech Króli we Florencji”
Lukka od rana 13 września zmienia swoje oblicze tak, aby być gotowa na swoje największe święto, zwane Luminara di Santa Croce, i wieczorem zabłysnąć tysiącami świateł. Rozświetloną Lukkę możesz zobaczyć tylko tego dnia, więc nie zapomnij wcześniej zarezerwować hotelu – nie będziesz sam.
Podróżując po Italii wciąż spotykam dzieła, na których artyści przedstawiają Boże Narodzenie i spotykam je, niezależnie od tego, czy jestem w Rzymie, Brescii, Florencji czy La Spezii.
