Największe totalitaryzmy: komunizm, nazim i faszyzm przywiązywały wielką wagę do sportu. Dlatego dyktatorzy zlecali budowę obiektów sportowych, które miały być obrazem siły i sprawności rządzonego przez nich narodu. Foro Italico (dawniej Foro Mussolini) to kompleks sportowy w Rzymie stanowiący piękny przykład włoskiego modernizmu, ale też odzwierciedlenie marzeń Mussoliniego o odrodzeniu imperium.

Prace nad projektem zespołu obiektów sportowych zapoczątkował Enrico Del Debbio, a jego następcą został Luigi Moretti. Budowa Foro Mussolini trwała ponad 10 lat od 1928 do 1938 roku. Pod okiem wspomnianych słynnych włoskich architektów powstał stadion piłkarski, korty tenisowe, stadion lekkoatletyczny, pływalnia i hala szermierki.

Przed wejściem na teren Foro Italico stoi jedyny w Rzymie, a może i w całych Włoszech obelisk upamiętniający Duce, z napisem Mussolini Dux. To on wprowadza nas na teren Foro (chyba, że brama będzie zamknięta i trzeba się wrócić jakiś kilometr).

Główny budynek to już typowy włoski modernizm z nutą faszystowską lub racjonalistyczną, jak kto woli. Przyglądając się rzeźbom na głównym budynku przychodzi mi na myśl, że faszystom nie tylko sport był w głowie

Symbolem Foro Italico są marmurowe sylwetki sportowców ustawione przy obiektach sportowych. Patrząc na nie można mieć wątpliwości, czy ktoś nie poprawiał rzeźbiaży, zasłaniając niektóre części ciała.

Jeden z atletów pozdrawia zwiedzających wykonując „rzymski salut”. Widać, że różni się od hitlerowskiego, wykonywanego prawą ręką.

Aby Foro Italico nie kojarzyło się nam tylko z faszyzmem, warto pamiętać, że obiekty sportowe są wykorzystywane do dziś. Na terenie Foro rozgrywany jest turniej tenisowy Italian Open, w 1960 roku odbywały się tam Letnie Igrzyska Olimpijskie, a w 2014 roku na wolnym powietrzu rozegrano mecz siatkarskiej Ligi Światowej Polska-Włochy.

Ponadto można tam też znaleźć rzeźby z carraryjskiego marmuru w niczym nie nawiązujące do ideologii.